28. Hy het dit in die kamprondom hulle tente laat val.
29. Hulle het geëet, meer as genoeg,Hy het vir hulle gegee wat hulle gevra het.
30. Maar hulle gulsigheid het geen perke geken nie.Hulle kos was nog so in hulle mond,
31. toe tref die toorn van God hulle.Hy het 'n slagting onder die grotes aangerig,die keur van Israel laat omkom.
32. Tog het hulle bly sondigen sy wonderdade het vir hulle niks gesê nie.
33. Daarom het Hy hulle hulle dae vrugteloos laat deurbringen hulle jare vol kommer.
34. Elke keer as God 'n slagting onder hulle aangerig het,het hulle na sy wil gevra,hulle bekeer en na Hom toe gekom.
35. Hulle het bely dat God hulle rots,dat die Allerhoogste hulle verlosser is.
36. Maar hulle was vals teenoor Hom,hulle was nie opreg in wat hulle gesê het nie,
37. hulle was ontrou aan Hom,hulle het hulle nie aan sy verbond gehou nie.
38. Maar Hy is genadig, Hy vergewe sonde,Hy wis sy volk nie uit nie.Dikwels het Hy sy toorn bedwingen sy gramskap nie laat losbreek nie.
39. Hy het daaraan gedink dat hulle maar mense is,wind wat verbywaai en nie terugkom nie.
40. Hoe dikwels was hulle in die woestyn opstandig teen Homen het hulle Hom daar in die barre wêreld bedroef!
41. Oor en oor het hulle God getarten het hulle optrede die Heilige van Israel gegrief.
42. Hulle het nie aan sy mag gedink nie,aan die dag waarop Hy hulle van die vyand verlos het nie: