13. As ek dink dat my bed my sal troosof dat ek verligting van die pyn sal kry as ek lê,
14. dan verskrik U my in my drome,en oorval U my met nagmerries,
15. sodat ek eerder verwurgen dood sou wou wees as om te lewe.
16. Ek wil nie meer nie, ek sal tog nie vir altyd lewe nie;laat my staan; my lewe is niks meer werd nie.
17. “Wat is die mens dat U soveel van hom maak,dat U hom so op die hart dra,
18. dat U hom van dag tot dag toets,hom van oomblik tot oomblik op die proef stel?
19. Wil U nie van my af wegkyken my 'n oomblikkie laat asem skep nie?
20. As ek gesondig het, wat kan ek teen U uitrig,U wat die mens gedurig oppas?Waarom het U my u teiken gemaak?Waarom moet ek vir U 'n las wees?
21. Waarom vergewe U dan nie my sondeen vergeet wat ek verkeerd gedoen het nie?Binnekort sal ek in die graf lê,U sal my soek, maar ek sal nie meer lewe nie.”