22. na Dibon, na Nebo, na Bet-Diblatajim toe,
23. na Kirjatajim, na Bet-Gamul, na Bet-Meon toe,
24. na Kerijot, na Bosra, na al die stede in Moab toe,ver en naby.
25. Die heerskappy van Moab is vernietig,sy mag is gebreek, sê die Here.
26. Moab het hom groot gehou teen die Here;maak hom dronk, laat hom aanhou braak,laat hom ook 'n spot word!
27. Jy het mos vir Israel gespot, Moab;het Israel hom dan met diewe opgehoudat jy met voldoening jou kop moes knikelke keer as jy oor hom gepraat het?
28. Vlug uit die stede! Gaan woon teen die kranse,inwoners van Moab!Word soos duiwe wat nes maakbo teen die rante van 'n put.
29. Ons het gehoor van Moab se vermetelheid,sy opperste hoogmoed, sy verwaandheid,sy vermetelheid en sy trots,sy selfvoldaanheid.
30. Ek ken sy hovaardigheid, sê die Here;sy grootpratery bring niks,al wat hy doen, kom tot niks.
31. Daarom huil Ek oor Moab,kla Ek oor die hele Moab,en kerm die mense oor die manne van Kir-Geres.
32. Meer as oor Jaser huil Ek oor jou, wingerd van Sibma;jou ranke reik tot aan die see,hulle strek tot by Jaser.Die verwoester sak toe op jou vrugte en jou druiwe.
33. Vreugde en gejuig het verdwyn uit die vrugteboorde en uit Moab;Ek het die wyn laat wegraak uit die parskuipe;die vreugde om druiwe uit te trap is daar nie meer nie,daar is geen oesvreugde meer nie.
34. Die hulpgeroep van Gesbon klink tot in Elale,dit word gehoor tot by Jahas,van Soar af tot by Goronajim en Eglat-Selisija.Selfs die water van Nimrim het opgedroog.
35. Ek maak 'n end, sê die Here, aan dié Moabwat hoogtes toe gaan en aan hulle gode offer.
36. Soos die klaagsang van 'n fluit,so kla dit in My oor Moab.Soos die klaagsang van 'n fluit,so kla dit in My oor die mense van Kir-Geres:alles wat hulle vergaar het, is daarmee heen.
37. Almal treur: die koppe is kaalgeskeer, die baarde afgesny,die hande het snye aan, almal dra rouklere;
38. daar word oral op die dakke in Moaben op sy stadspleine getreur,want Ek het Moab gebreeksoos 'n kleipot wat niemand wil hê nie, sê die Here.