15. Na hulle pa se dood het Josef se broers gevra: “En as Josef nog steeds 'n grief teen ons het en ons nou gaan terugbetaal vir al die kwaad wat ons hom aangedoen het?”
16. Daarom het hulle 'n boodskap na hom toe gestuur: “Voor sy dood het u vader beveel:
17. ‘Julle moet vir Josef vra om tog die groot misdaad teen hom, die onreg wat julle hom aangedoen het, te vergewe.’ Vergeef ons tog nou die misdaad. Ons dien ook die God van u vader.”Josef het gehuil oor wat hulle vir hom laat weet het.
18. Daarna het die broers na Josef toe gegaan en voor hom op hulle knieë geval en gesê: “Hier is ons voor u. Ons is u slawe.”
19. Maar Josef het hulle geantwoord: “Moenie bang wees nie. Ek is nie God nie.
20. Julle wou my kwaad aandoen, maar God wou daarmee goed doen: Hy het gesorg dat 'n groot volk nou in die lewe gebly het.
21. Moenie bang wees nie. Ek sal sorg dat julle en julle kinders kos het.”Josef het hulle jammer gekry en hulle gerusgestel.
22. Josef het in Egipte gebly, hy en sy hele familie. Hy het honderd en tien jaar oud geword.
23. Hy het die kleinkinders van Efraim gesien, en hy kon nog die kinders van Manasse se seun Makir as sy eie aanneem.