17. As die Here vir my nie ’n hulp was nie, dan het my siel gou in die stilte gewoon.
18. As ek dink: My voet wankel — dan ondersteun u goedertierenheid my, o Here!
19. As my gedagtes binne-in my vermenigvuldig, dan verkwik u vertroostinge my siel.
20. Het die regterstoel wat onheil stig, met U gemeenskap; wat moeite versin teen die insettinge in?
21. Hulle bestorm die lewe van die regverdige en veroordeel onskuldige bloed.
22. Maar die Here is ’n rotsvesting vir my, en my God die rots van my toevlug.
23. En Hy laat hulle ongeregtigheid op hulle terugkeer en verdelg hulle in hul boosheid; die Here onse God verdelg hulle.