12. Hulle binneste gedagte is: hul huise sal vir ewig wees, hul wonings van geslag tot geslag; hulle noem die lande na hul name.
13. Maar die mens wat in aansien is, hou nie stand nie; hy is soos die diere wat vergaan.
14. Dit is die weg van die wat op hulleself vertrou, en van hulle volgelinge wat in hul woorde ’n behae het. Sela.
15. Soos skape word hulle bestem vir die doderyk; die dood is hulle herder, en die opregtes heers oor hulle in die môre; en hulle gestalte is daar vir die doderyk om te verteer, sodat daarvoor geen woning meer is nie.
16. Maar God sal my siel loskoop van die mag van die doderyk, want Hy sal my opneem. Sela.