26. Maar as hy wat ’n doodslag begaan het, ooit buitekant die grens van sy vrystad gaan waarheen hy moes vlug,
27. en die bloedwreker hom buitekant die grens van sy vrystad kry, en die bloedwreker hom doodslaan wat ’n doodslag begaan het, dan sal daar vir hom geen bloedskuld wees nie.
28. Want hy moet in sy vrystad bly tot die dood van die hoëpriester; maar ná die dood van die hoëpriester mag die een wat ’n doodslag begaan het, teruggaan na die land waar sy besitting lê.
29. En dit moet vir julle ’n regsinsetting wees in julle geslagte, in al julle woonplekke.
30. As iemand ’n mens doodslaan, moet die moordenaar op verklaring van getuies gedood word; maar een getuie is nie genoegsaam om iemand tot die dood te veroordeel nie.
31. Maar julle mag geen losgeld aanneem vir die lewe van ’n moordenaar wat skuldig is om te sterwe nie, want hy moet sekerlik gedood word.
32. Ook mag julle geen geld aanneem om iemand vry te stel van die vlug na sy vrystad — sodat hy kan teruggaan om in die land te woon — tot op die dood van die hoëpriester nie.
33. En julle mag die land nie ontheilig waar julle in is nie; want die bloed ontheilig die land, en vir die land word geen versoening gedoen vir die bloed wat daarin vergiet is nie, as net deur die bloed van hom wat dit vergiet het.
34. En jy mag die land waar julle in woon, nie verontreinig nie, omdat Ek daarin woon; want Ek, die Here, woon in die midde van die kinders van Israel.