11. Daarna moet hy sy klere uittrek en ander klere aantrek, en die as buitekant die laer op ’n rein plek uitbring.
12. En die vuur op die altaar moet daardeur aan die brand gehou word, dit mag nie doodgaan nie; maar die priester moet elke môre daaroor hout aan die brand steek en die brandoffer daaroor reglê en die stukke vet van die dankoffers daaroor aan die brand steek.
13. Vuur moet gedurigdeur op die altaar aan die brand gehou word; dit mag nie doodgaan nie.
14. En dit is die wet van die spysoffer: Die seuns van Aäron moet dit voor die aangesig van die Here voor die altaar bring,
15. en een moet daarvan ’n handvol neem, van die spysoffer se fynmeel met die olie, en al die wierook wat op die spysoffer is, en hy moet op die altaar die gedenkoffer daarvan aan die brand steek as lieflike geur vir die Here.
16. En wat daarvan oorbly, moet Aäron en sy seuns eet; ongesuurd moet dit geëet word op ’n heilige plek; in die voorhof van die tent van samekoms moet hulle dit eet.
17. Dit mag nie gesuurd gebak word nie; as hulle deel het Ek dit van my vuuroffers gegee. Hoogheilig is dit soos die sondoffer en die skuldoffer.
18. Almal wat manlik is onder die seuns van Aäron, mag dit eet. Dit is ’n ewige insetting vir julle geslagte uit die vuuroffers van die Here. Alles wat daaraan raak, word heilig.
19. Verder het die Here met Moses gespreek en gesê:
20. Dit is die offer van Aäron en sy seuns wat hulle aan die Here moet bring op die dag as hy gesalf word: die tiende van ’n efa fynmeel as voortdurende spysoffer; die helfte daarvan in die môre en die helfte in die aand.
21. Dit moet op ’n plaat met olie berei word; deurmekaargeroer moet jy dit bring; in gebakte brokkies moet jy die spysoffer bring as lieflike geur vir die Here.