24. Damaskus is ontmoedig, hy het omgedraai om te vlug, en skrik het hom aangegryp; benoudheid en weë soos van een wat baar, het hom aangegryp.
25. Hoe is die roemryke stad nie verlaat nie, die vesting van my vreugde!
26. Daarom sal sy jongmanne val op sy pleine, en al die krygsmanne in dié dag omkom, spreek die Here van die leërskare.
27. En Ek sal ’n vuur aansteek in die muur van Damaskus, en dit sal die paleise van Bénhadad verteer.