8. o Verwagting van Israel, sy Verlosser in tyd van benoudheid! Waarom sou U wees soos ’n vreemdeling in die land en soos ’n reisiger wat uitdraai om te vernag?
9. Waarom sou U wees soos ’n man wat verslae is, soos ’n held wat nie kan verlos nie? U is tog in ons midde, o Here, en u Naam is oor ons uitgeroep. Verlaat ons nie!
10. So sê die Here van hierdie volk: Só het hulle daarvan gehou om te swerwe, hulle het hul voete nie teruggehou nie; daarom het die Here geen behae in hulle nie. Nou sal Hy aan hulle ongeregtigheid dink en hulle sondes besoek.
11. Verder het die Here vir my gesê: Bid nie vir hierdie volk ten goede nie.
12. As hulle vas, luister Ek nie na hulle gesmeek nie; en as hulle brandoffer en spysoffer bring, het Ek in hulle geen behae nie; maar deur die swaard en die hongersnood en die pes maak Ek hulle tot niet.
13. Toe sê ek: Ag, Here Here, kyk, die profete sê vir hulle: Julle sal geen swaard sien en geen hongersnood hê nie; maar Ek sal julle ’n duursame vrede gee in hierdie plek.