1. EN dit is die seën waarmee Moses, die man van God, die kinders van Israel geseën het voor sy dood.
2. En hy het gesê: Die Here het gekom van Sinai en vir hulle opgegaan van Seïr af; Hy het in ligglans verskyn van die gebergte Paran en gekom van heilige tienduisende af; aan sy regterhand was vlammende vuur vir hulle.
3. Ja, Hy het die stamme lief. Al sy heiliges — hulle is in u hand; en hulle was gelaer by u voet; elkeen ontvang iets van u uitsprake.
4. Moses het ons die wet beveel, ’n besitting vir die vergadering van Jakob.
5. En Hy het Koning geword in Jesúrun, toe die hoofde van die volk vergader het, die stamme van Israel almal saam.
6. Laat Ruben lewe en nie sterwe nie, en laat sy manne ’n aantal wees.
7. En dít vir Juda, en hy het gesê: Hoor, Here, die stem van Juda, en bring hom na sy volk toe; met sy hande het hy geveg vir hulle, en wees U vir hom ’n hulp teenoor sy teëstanders.
8. En van Levi het hy gesê: U Tummim en u Urim is vir die man, u gunsgenoot, u wat deur U beproef is in Massa, met wie U getwis het by die waters van Mériba;
9. wat van sy vader en sy moeder gesê het: Ek sien hom nie, en sy broers nie erken het en van sy seuns niks geweet het nie; want hulle het u woord bewaar en u verbond gehou.
10. Hulle sal Jakob u verordeninge leer en Israel u wet; hulle sal reukwerk voor U neerlê en ’n voloffer op u altaar.
11. Seën, Here, sy krag, en laat die werk van sy hande U welgevallig wees; verpletter die lendene van die wat teen hom opstaan en hom haat, sodat hulle nie kan opstaan nie.
12. Van Benjamin het hy gesê: Die beminde van die Here — hy sal veilig by Hom woon; Hy beskerm hom die hele dag en woon tussen sy berghange.