6. En hulle het die land onder mekaar verdeel om dit deur te trek: Agab het afsonderlik met een pad getrek, en Obádja het afsonderlik met ’n ander pad getrek.
7. Terwyl Obádja op pad was, kom Elía hom meteens tegemoet; en toe hy hom herken, val hy op sy aangesig en vra: Is dit u, my heer Elía?
8. En hy sê: Dit is ek; gaan sê aan jou heer: Elía is daar.
9. Maar hy vra: Wat het ek gesondig, dat u u dienaar oorgee in die hand van Agab om my om die lewe te bring?
10. So waar as die Here u God leef, daar is geen nasie of koninkryk waar my heer nie heen gestuur het om u te soek nie; en as hulle sê: Hy is nie hier nie — dan laat hy die koninkryk en die nasie sweer dat hulle u nie kon vind nie.
11. En nou beveel u: Gaan sê aan jou heer: Elía is daar!
12. As ek nou van u af weggaan en die Gees van die Here u wegneem — ek weet nie waarheen nie — en ek kom om Agab berig te bring en hy vind u nie, dan sal hy my doodmaak; en u dienaar vrees die Here van sy jeug af.
13. Is dit nie aan my heer meegedeel wat ek gedoen het toe Isébel die profete van die Here gedood het nie: dat ek van die profete van die Here honderd man, vyftig by vyftig, in ’n spelonk weggesteek en hulle met brood en water onderhou het?
14. En nou beveel u: Gaan sê aan jou heer: Elía is daar! dat hy my kan doodmaak!
15. Maar Elía sê: So waar as die Here van die leërskare leef, voor wie se aangesig ek staan, ek sal my verseker vandag aan hom vertoon!
16. En Obádja het Agab tegemoetgegaan en hom dit meegedeel; en Agab het Elía tegemoetgegaan.