14. Toe hy dan nie oor te haal was nie, was ons tevrede en het gesê: Laat die wil van die Here geskied!
15. En ná hierdie dae het ons vir die reis klaargemaak en na Jerusalem opgegaan.
16. En sommige van die dissipels van Cesaréa het ook saam met ons gegaan en ons by ’n sekere Mnason van Ciprus gebring, ’n ou dissipel, by wie ons sou tuis gaan.
17. En toe ons in Jerusalem aankom, het die broeders ons met blydskap ontvang.
18. En op die volgende dag het Paulus saam met ons na Jakobus se huis gegaan, en al die ouderlinge was daar teenwoordig.
19. En nadat hy hulle gegroet het, het hy van stuk tot stuk vertel wat God onder die heidene deur sy diens gedoen het.
20. En toe hulle dit hoor, het hulle die Here verheerlik en vir hom gesê: U sien, broeder, hoeveel duisende Jode daar is wat gelowig geword het, en almal is yweraars vir die wet.
21. En hulle is aangaande u vertel dat u al die Jode onder die heidene leer om van Moses afvallig te word deur te sê dat hulle die kinders nie moet besny nie en ook nie volgens die sedes moet wandel nie.
22. Wat staan ons dan te doen? Dit is dringend nodig dat die menigte bymekaarkom, want hulle sal hoor dat u gekom het.